Patchcordy i pigtaile, o długościach: 20 – 50 m, posiadają rozbieralne złącze optyczne, dzięki czemu można wiercić mniejsze otwory w ścianach. W przypadku patchcordów, które posiadają złącza na obu końcach, podczas instalacji należy zadbać o miejsce do umieszczenia zapasu kabla w skrzynce dystrybucyjnej. Wykorzystując pigtaile (złącze tylko z jednej strony) nadmiar kabla obcinamy i terminujemy połączenie przy pomocy gniazdka optycznego w mieszkaniu abonenta.
Główną zaletą tego rozwiązania jest możliwość podłączania kolejnych abonentów bez konieczności spawania włókien światłowodowych, co w dużym stopniu ogranicza czas i koszty nowej instalacji. Dodatkowo zastosowanie włókien G657B3, o małym promieniu gięcia, pozwala ograniczyć ryzyko wystąpienia awarii w przyszłości.
Jest to architektura, w której prowadzone jest indywidualne podłączenie pomiędzy mieszkaniem abonenta, a szafką piętrową umieszczoną co kilka pięter. Do agregacji szafek piętrowych z szafką dystrybucyjną, wykorzystuje się kabel zakończony z jednej strony złączami optycznymi. Może on posiadać od 4 do 24 włókien optycznych, co pozwala dobrać jego rozmiar do ilości abonentów.
Takie podejście optymalizuje ilość miejsca w ciągach kablowych oraz pracę instalatora przy podłączaniu kolejnych abonentów. W bardzo dużych budynkach wykorzystuje się również rozwiązanie polegające na kaskadowaniu splitterów optycznych, które rozmieszczone są w szafce dystrybucyjnej i piętrowej. Jedną z korzyści takiego rozwiązania jest możliwość szybkiego i łatwego lokalizowania miejsca wystąpienia usterki, a tym samym szybkiej naprawy. Ograniczamy też zajętość przestrzeni na pionowe ciągi kablowe i skrzynki dystrybucyjnej w piwnicy.
Kabel taki jest wykonany w konstrukcji tuby bez żelu, co pozwala na łatwe wycięcie okna wizyjnego, umożliwiające wyciągnięcie kilkunastu metrów włókna optycznego bez konieczności jego spawania w tym punkcie. Kabel posiada od 8 – 24 sztuk włókien optycznych jedno-modowych, wyprodukowanych w standardzie G.657A1, w powłoce 900 µm. Następnie włókno optyczne jest wprowadzane do lokalu abonenta i tam zakończone zostaje konektorem SC APC, umieszczonym w gnieździe optycznym.
W takiej architekturze skrzynkę dystrybucyjną instaluje się najczęściej w piwnicy. Na ostatniej kondygnacji budynku umieszczony zostaje zabezpieczony zapas kabla łatwego dostępu, długości kilkunastu metrów. Na każdym piętrze lub co kilka kondygnacji umieszcza się skrzynkę abonencką, która osłania okno wizyjne wycięte w kablu łatwego dostępu.
Przy budowie takiej sieci najczęściej korzysta się z istniejących słupów energetycznych, telekomunikacyjnych lub oświetleniowych. Pozwala to na szybką, w stosunku do innych technologii, budowę sieci światłowodowej. Wykorzystanie rozwiązania systemowego daje pewność kompatybilności wszystkich elementów sieci, takich jak: kable ADSS, zawiesia, wsporniki, mufoprzełącznice oraz stelaże zapasu kabla. Głównym punktem łączenia włókien oraz podziału sygnału przy użyciu splittera optycznego są mufoprzełącznice, pozwalające na spawanie włókien jak również wykonywanie połączeń przy użyciu złącz. Koncentrują one zarówno kable magistralne, dystrybucyjne jak i abonenckie. W przypadku podłączania kolejnego abonenta, na kolejnych etapach rozbudowy sieci, dedykowane patchcordy na kablu ADSS ograniczają konieczność użycia spawarki światłowodowej oraz demontażu mufoprzełącznic. Ważnym elementem sieci są splittery optyczne o wysokiej odporności na zmiany temperatury.
Okablowanie prowadzone jest bezpośrednio w ziemi, kanalizacji lub mikrokanalizacji teletechnicznej, a rozdzielanie sygnału jest wykonywane w mufach lub słupkach dystrybucyjnych. Słupki dystrybucyjne pozwalają na umieszczenie dedykowanych splitterów oraz wykonywanie połączeń spawanych, jak również przy użyciu złącz rozłącznych, pomiędzy splitterem a kablami abonenckimi i dystrybucyjnymi.
Przemyślane i solidnie wykonane konstrukcje punktów dystrybucyjnych ułatwiają prace instalatorów oraz zabezpieczają sieć przed wpływem warunków zewnętrznych.
Sposób poprowadzenia tej instalacji znacząco wpływa na zadowolenie abonenta, a obawy z tym związane często decydują o rezygnacji z usług operatora. Instalacja abonencka najczęściej wykonywana jest z wykorzystaniem patchcordów z włóknem optycznym G.657B3, przygotowanych w zestawach montażowych 20 – 50 m. Patchcord jest odporny na zginanie i plątanie, co sprawia, że może być zamontowany w listwach przypodłogowych, bez dodatkowej rurki ochronnej. Fabrycznie rozebrane złącze optyczne pozwalają wykonywać mniej inwazyjne otwory w lokalu abonenta. Znacząco skraca to czas instalacji.
W instalacjach deweloperskich lub tam gdzie do lokalu potrzebujemy dostarczyć dwa włókna, wykorzystuje się kabel światłowodowy płaski 2J. Może być instalowany w listwach przypodłogowych lub dzięki dużej sztywności w rurkach ochronnych wcześniej zamontowanych w lokalu abonenckim.
W przypadku wykorzystania kabla bez fabrycznie założonych złącz, instalację zakańcza się gniazdem abonenckim.
Chcesz dowiedzieć się więcej o rozwiązaniach OFIBER?
Zapytaj mnie o szczegóły
